โครงสร้างบัวกระด้ง (สกุลวิกตอเรีย Victoria)

โครงสร้างบัวกระด้ง (Victoria Amazonica)

ได้แก่ บัววิคตอเรียหรือบัวกระด้ง (Victoria) มีถิ่นกำเนิดในแถบอเมริการกลาง แถบลุ่มน้ำอเมซอน ชาวอังกฤษได้ไปค้นพบในสมัยการล่าอาณานิคม และได้เก็บเมล็ดนำไปปลูกเลี้ยงที่ประเทศอังกฤษ จากนั้นได้ตั้งชื่อสามัญให้ว่า วิกตอเรีย เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติให้กับพระราชินีวิกตอเรียที่ปกครองประเทศอังกฤษ ณ เวลานั้น

ลักษณะทั่วไป

ลำต้น

เป็นลำต้นใต้ดินที่เรียกว่า หัว (Tuber) ที่มีการเจริญเติบโตตามแนวดิ่งหรือตั้งฉากกับพื้นดิน รากเจริญมาจากก้านใบ

ก้านใบก้านดอก

อ่อนนิ่ม และมีหนาม

ใบ

แผ่นใบลอยบนผิวน้ำและมีขนาดใหญ่ ใบอ่อนลักษณะคล้ายรูปหัวใจ  ใบแก่เป็นรูปวงกลม (Orbicular) ขอบใบยกตัวขึ้น  บริเวณด้านหลังใบ กลีบเลี้ยงของดอก จะมีหนามแหลมอยู่ทั่วบริเวณ ด้วยลักษณะของใบที่ขอบใบยกตั้งขึ้นเหมือนกับกระด้งที่ใช้ฝัดข้าว ผู้ปลูกเลี้ยงชาวไทยจึงให้ชื่อเรียกกันทั่วไปว่า “บัวกระด้ง”

ดอก

ดอกจะบานเวลากลางคืนและมีสีขาว และจะเปลี่ยนเป็นสีขาวอมชมพูในช่วงเวลาเช้าของวันถัดไปจากนั้นจะเปลี่ยนเป็นสีชมพูเข้มในช่วงเวลาบ่ายจนถึงเย็น

ราก

บัวกระดังรากจะออกที่ก้านใบ

ถิ่นกำเนิด

อเมริกาใต้

บัวสกุลวิกตอเรีย มี 3 ชนิด โดยจำแนกตามถิ่นกำเนิดได้ดังนี้

– บัววิกตอเรีย อะเมซอนนิก้า (Victoria amazonica (Roepp.) Sowerby.) มีถิ่นกำเนิดตามแนวลุ่มน้ำอะเมซอน แถบประเทศบราซิล โบลิเวีย และกายอานา มีเอกสารดั้งเดิมบางฉบับใช้ชื่อว่า วิกตอเรีย รีเจีย (Victoria regia Lindl.)

– บัววิกตอเรีย ครูสิอาน่า (Victoria cruziana Gibigmy. Victoria cruziana  d’Orbigny) มีถิ่นกำเนิดแถบที่มีอากาศหนาวเย็นและแห้ง ทางตอนใต้ลุ่มแม่น้ำประเทศ โบลิเวีย ปารากวัย และอาร์เจนติน่า

– บัววิกตอเรีย โบลิเวียน่า (Victoria boliviana) เป็นบัววิคตอเรียชนิดใหม่ของโลก ที่ปลูกในกลางสวนพฤกษศาสตร์ Royal Botanic Gardens Kew ในประเทศอังกฤษซึ่งปลูกมานานกว่า 177 ปี ตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนางเจ้าวิคตอเรีย  โดยถูกบันทึกว่าปลูกมาพร้อมๆ กับอีก 2 ชนิด ที่ผ่านมาเข้าใจว่าที่ปลูกไว้นั้น มีเพียง แค่ Victoria amazonica และ Victoria cruziana นอกจากนี้ได้มีการปลูกไว้ที่  National Herbarium of Bolivia มาตั้งแต่ 34 ปีที่แล้ว  แต่เข้าใจผิดว่าเป็นชนิดเดียวกันกับที่พบมาก่อนนี้  แต่หลังจากผู้เชี่ยวชาญของ Royal Botanic Gardens Kew ทำงานร่วมกับทีมจากโบลิเวียเพื่อศึกษาและพบว่าเป็นพันธุ์ที่สาม จากนั้นได้ตีพิมพ์ในวารสาร Frontiers in Plant Sciences ว่าเป็นบัววิกตอเรียที่มีขนาดใหญ่ที่สุด